نسخه چاپی
794 بازدید
اخلاق وانسانیت در فضای مجازی وفضای حقیقی
حمزه فتح اللهی: امروزه بسیاری از افراد جامعه بخش هایی از وقت خود را در طول روز با سرکشی در فضای مجازی سپری می کنند.فضای مجازی بسته به فاکتورهایی می تواند یک فرصت ویا یک تهدید باشد.آنگاه که یک فرد تمام زندگی خود را در حاشیه قرار می دهد وبخش زیادی از وقت خود […]
حمزه فتح اللهی:
امروزه بسیاری از افراد جامعه بخش هایی از وقت خود را در طول روز با سرکشی در فضای مجازی سپری می کنند.فضای مجازی بسته به فاکتورهایی می تواند یک فرصت ویا یک تهدید باشد.آنگاه که یک فرد تمام زندگی خود را در حاشیه قرار می دهد وبخش زیادی از وقت خود را صرف چت کردن در تلگرام،لایک کردن عکس ها ومشاهده پست هادر اینستاگرام و…می کند قطعا یک تهدید است وباید گفت که فرد به نوع خاصی از اعتیاد مواجه شده است.وقتی فرد وقت خود را صرف مطالعه مطالب ومشاهده تصاویروکلیپ هایی میکند که نتنها اطلاعات مفیدی بر اندوخته هایش نمی افزایند بلکه ممکن است بقول امروزی ها او را از راه به در کند اینجاست که فضای مجازی می تواند درنوع خود یک تهدید باشد.
اما اگر فرد بصورت حساب شده ومنطقی زمانی را در طول روز برای سر کشی به فضای مجازی در نظر بگیرد ودر این زمان مطالب علمی،سیاسی،خبری،ورزشی ویا دیگر مطالب مفیدی که برایش جذابیت دارند را دنبال کند فضای مجازی یک فرصت کم نظیر وبه تعبیری یک نعمت است.با ذکر این مقدمه به تشریح عنوان این یادداشت می پردازم.
اگر نیک توجه کرده باشید خیلی از افرادجامعه ما درفضای مجازی اهمیت فوق العاده ای برای اشاعه مسائل اخلاقی وانسانی قائل هستند.از تشویق کردن به کمک به فقرا ،راستگویی وجوانمردی گرفته تااحترام به قوانین راهنمایی ورانندگی تا….
خیلی از ما از این قاعده مستثنی نیستیم وبه نوعی این پویش را همراهی میکنیم.مثلا پست هاومطالب اخلاقی به اشتراک میگذاریم یا زیر اینگونه پست ها برای انتشاردهندگان تایید وتمجید می نویسیم.
پر واضح است که این پویش بسیار مفید وآموزنده است وبسان یک حرکت فرهنگی شایسته تحسین است ومعمولا کمتر کسی پیدا می شود که از بیان این مطالب ناخشنود باشد.حال به فضای حقیقی بر می گردیم.در دل ترافیک سنگین فلان خیابان همان فردی که از ادب و وقار در اینستاگرامش سخن به میان می آورد بخاطر بوق زدن خودروی عقبی سرش را از شیشه بیرون می آورد و ده ها فحش وناسزا نثار آن راننده می کند.همان فردی که روزی ده یازده مطلب در مورد راستگویی وصداقت به اشتراک می گذارد به سادگی هرچه تمام تر ومثل آب خوردن دروغ می گوید.مدیری که درتلگرامش از ریشه کن کردن فقر صحبت می کند،با اختلاسی زیرکانه در اداره اش حق صدها فقیر را می بلعاند وتوجیهش این است که چرا بقیه بخورند ومن نخورم.ای کاش به مطالبی که در فضای مجازی نشر می دهیم ودنبال می کنیم درفضای حقیقی جامعه هم پایبند بودیم.تصور کنید اگر حرف وعمل ما یکی میشد چه آرمان شهری بوجود می آمد.
البته این مساله فراگیر نیست وهمگان را شامل نمیشود و چه بسیارند افراد اخلاقمدار وبافرهنگی که در فضای مجازی وحقیقی به یک شکل رفتار می کنند و الگوهایی ستودنی برای ماهستند.
اما باتمام این تفاسیر بنده معتقدم بازهم تا می توانیم باید برای نشر اخلاق وانسانیت در فضای مجازی بکوشیم تا این کار فرهنگی نهادینه شود و کم کم با این مطالب انس بگیریم ودر عمل هم به همان منوال رفتار کنیم.و یکی از مطالب اخلاقی که دراین راستا درفضای مجازی باید بیش از پیش به آن پرداخته شود یکی بودن حرف وعمل است.
به امید روزی که حرف وعملمان یکی باشد.
زیبا ودقیق بود.لذت بردم
[پاسخ]