نسخه چاپی
758 بازدید
دل آرا
بهروز پیری: شیدای توام من همه شب ماه دل آرا بر یاد وصال تو و آن نقش وفا را با یاد رخت در سحر صبح دل انگیز مجنون صفتم شعله آن شمس خدا را بر درد من از روز ازل نسخه نوشتند یکدم تو و بالین و سرم بهر شفا را رویت گل و صوتت […]
بهروز پیری:
شیدای توام من همه شب ماه دل آرا
بر یاد وصال تو و آن نقش وفا را
با یاد رخت در سحر صبح دل انگیز
مجنون صفتم شعله آن شمس خدا را
بر درد من از روز ازل نسخه نوشتند
یکدم تو و بالین و سرم بهر شفا را
رویت گل و صوتت خوش و گلزارهزاران
آمد به یکی جمله مثل گوهر ما را
نالد به من از ناله دل کوه درونم
خامش بکنش ناله این اشک جفا را
کودک شده این دل که زبس میوه نچیدست
از باغ نظر غنچه به لب ناز و صفا را
خرم بکنش صورت این قصه ی هجران
رنگش چو خزان شد صنما حال و هوا را
گفتم زغمم با سر زلف خوش دلدار
تا کی بکشم ای مه ما زجر وفا را
درود مرحبا شاعرانه زیستن قشنگ است
[پاسخ]