نسخه چاپی
515 بازدید
تربیت بدنی و ورزش
شهرام شرفی: بیست و ششم مهرماه هر سال روز تربیت‌بدنی و ورزش است. تقویت ورزش همگانی رکن سلامت اجتماعی و از متغیرهای کاهش آسیب‌های اجتماعی و نشاط و پویایی اجتماعی است. حکومت که شامل همه‌ی قواست رسالتش در این زمینه و در همه‌ی جوامع، زیرساخت‌سازی توسعه‌ی ورزش همگانی بر مبنای فرصت‌های برابر مردانه و زنانه […]
شهرام شرفی:
بیست و ششم مهرماه هر سال روز تربیت‌بدنی و ورزش است. تقویت ورزش همگانی رکن سلامت اجتماعی و از متغیرهای کاهش آسیب‌های اجتماعی و نشاط و پویایی اجتماعی است.
حکومت که شامل همه‌ی قواست رسالتش در این زمینه و در همه‌ی جوامع، زیرساخت‌سازی توسعه‌ی ورزش همگانی بر مبنای فرصت‌های برابر مردانه و زنانه است.
در این زمینه توجه به چند سطح مهم است:
الف) سطح ورزش کودکان؛ برنامه‌ریزی برای این مهم که بخشی از جامعه‌پذیری اجتماعی است و اهمیت و ارزش تربیت‌بدنی و ورزش به نسل‌های بعدی آموزش داده می‌شود، بردوش خانواده، آموزش و پرورش و دولت به معنی کلیت نظام سیاسی است؛
ب) سطح ترویج و نهادینگی فرهنگ ورزش همگانی و آموزش و ترویج و اجرای گسترده‌ی آن در سطح مدرسه است و اهمیت دادن به واحد درسی تربیت بدنی و پرهیز جدی از تقلیل این درس به سطحی پایین‌تر از سایر واحدهای درسی؛ چرا که هماره گفته‌اند: عقل سالم در بدن سالم است؛ بدین‌روی، تقلیلگرایی درس تربیت‌بدنی در سطح مدرسه که متأسفانه هنوز در مدارس ایران، بازمانده‌های تفکر سنتی به دفاع از این تقلیلگرایی مشغول هستند! مانع سلامت اجتماعی نسل‌های آینده است و پیامد منفی‌اش، یک جامعه‌ی افسرده و پُر رجوع به پزشکان است که محصول تقلیلگرایی درس تربیت بدنی در طول سالیان دراز گذشته است.
پ) سطح ورزش بانوان: این سطح نیز فرهنگ‌پذیری‌اش از خانواده و مدرسه و بعد قوانین و برنامه‌ریزی‌های حکومتی کلید می‌خورد؛ اینجا نیز ترویج ورزش در این سطح، به تربیت و پرورش زنان و مادران سالم در آینده منجر می‌شود که خود به خود، به خانواده‌ای سالم و با نشاط منجر می‌شود.
ورزش زنان با اقدامات نمادین و گذرا و ناپایدار در جامعه نهادینه نمی‌شود بلکه وضع قوانین حمایتی و زیرساخت‌سازی کالبدی از طرف حکومت و نظام سیاسی، می‌تواند نیمی از جمعیت ایران را به سوی سلامتی فردی و اجتماعی رهنمون سازد.
ت) سطح ورزش جوانان و دانشجویان: این سطح عمدتاً توسط وزارت ورزش و جوانان و وزات علوم، تحقیقات و فناوری سیاست‌گذاری می‌شود که رویکرد اعتباری و مالی و برنامه‌ریزی اگر بر مبنای نهادینگی زیرساخت‌های ورزش همگانی در جامعه باشد، مهم‌ترین بخش ترکیب جمعیتی کشور یعنی بخش جوان را به سلامت و سرزندگی و نشاط و پویایی سوق می‌دهد و این مهم‌ترین بخش جمعیتی ایران را از آسیب‌های اجتماعی دور نگه می‌دارد.
این نکته هم یادآوری می‌شود که سطح آسیب‌های اجتماعی در حوزه مدارس هم هست و توضیح داده شد تقویت تربیت بدنی و ورزش از راهکارهای مهم بازدارندگی از آسیب‌های اجتماعی است.
اشارتی به ورزش قهرمانی هم داشته باشیم که رسالت نظام سیاسی برنامه‌ریزی حمایتی و پیشبردی برای آن است تا سطح دانش ورزشی و تربیت‌بدنی ارتقاء یابد و برنامه‌های دانشی روز دنیا به مرحله‌ی عمل بر مبنای اقلیم کشورمان برسد تا در عرصه‌ی رقابت‌های معتبر منطقه‌ای و بین‌المللی، حرفی برای گفتن داشته باشد.
