نسخه چاپی
647 بازدید
سایه هایی که از سر “کوه” و “دشت” کم شد/ وقتی دانه ها جا پای بلوط‌های کهن می‌گذارند
راهی بلوطستان می شویم تا بر جا پای بلوط های برباد رفته دانه های امیدی بکاریم شاید روزگاری شاخ و شانه کشیده و بر زمین بی سایه “کوه” و “دشت” چتر بگسترانند، سایه هایی که سالهاست از این دیار رخت بربسته اند. به گزارش خبرنگار مهر، طرح مشارکتی کاشت بذر بلوط بهانه ای است […]
به گزارش خبرنگار مهر، طرح مشارکتی کاشت بذر بلوط بهانه ای است تا به همراه تیم اعزامی نیروهای مردمی و اداری، به روستای پریان شیراوند در 15کیلومتری کوهدشت رفته تا دانه های کوچک بلوط را بر برهوت تپه هایش بکاریم.
تپه هایی خالی از درخت که مشخص است روزگاری پر از درخت بوده اند اما رفته رفته حس گسترش زمین های کشاورزی ریشه شان را از بیخ کنده و جای پایشان را به ناخن بی رحم گاوآهن ها سپرده است.
کیسه های بلوط بر دوش روستائیانی حمل می شود که شاید پیش از این اقلیم درخت های بلوط را به تصرف شخم هایشان درآورده اند یا تنه های تنومند شان را به دهان گرم بخاری ها کشانده اند، اما حالا با بالا رفتن آستین گوشزد فرهنگ سازی های نشریات مختلف لرستان، به ارزش درخت، این نعمت بزرگ خداوندی پی برده و امروز آمده اند تا درخت های بادبرده را با کاشت دانه ی کوچک ِ بلوطی باز گردانند شاید به برداشتن دست های سبز شاخه ها، دعای فرود باران را اجابت کنند و دشت سوخته کوهدشت را از سال های بی بارانی برهانند.
این جا نزدیک “رودگه” یا همان گذرگاه زرده سوار است که محل زیارت اهالی است و در پایین دست گنبدش تک درختی مقدس قد راست کرده و به خاطر تقدسش از ضربه های بی رحم تبر اهالی جان سالم به در برده تا با تسبیح ها و تکه پارچه های تبرک زائرانش، تنها قامت ایستاده در باد این تپه ها باشد؛ غافل از این که بریدن و شکستن درخت هایی که دیگر نیست گناهی بزرگ و نابخشودنی می تواند باشد.
دانه ها یکی یکی در زمین کاشته می شود، شاید سال هایی دور سایه سار خود را بر رهگذر خسته ای پهن کنند و زیبایی از دست رفته ی این منطقه را باز گردانند. اما روی دیگر این سکه تداوم قتل بی رویه بلوط های شمال کوهدشت در استان لرستان است که روز به روز به خشم تبری بر زمین می افتند تا کشاورزان منطقه بر وسعت زمین ها بیفزایند.
زمین هایی که مال آنها نیست بلکه درست جزو محدوده مراتعی است که روز به روز برهنه تر می شوند و اگر این رویه را نقطه ی پایانی نگذارند روزگاری نه چندان دور به برهوتی بی درخت و بی باران تبدیل خواهد شد.
قتل درخت های بلوط و گسترش زمین های کشاورزی چنان تند پیش می رود که سال به سال مسافت بلوط ها با شهر کوهدشت دور تر و دورتر می شود.
بخشدار مرکزی کوهدشت در رابطه با برنامه کاشت بذر بلوط به خبرنگار مهر می گوید: در راستای فرمایشات مقام معظم رهبری مبنی بر محافظت از درخت ها، وظیفه شرعی همه ایرانیان است که از جنگل ها حراست کنند.
محمد ضرونی می افزاید: با توجه به وجود خشکسالی ها و افت سفره های زیرزمینی، گرمای شدید و هجوم ریزگردها تمام جنگل های ما از جمله بلوط در حال نابودی هستند.
ضرونی با بیان این که باید فرهنگ کاشت بلوط بین همه مردم ایجاد شود، ادامه می دهد: امیدوارم حفظ و حراست و کاشت بلوط به عنوان یک فرهنگ در شهرستان کوهدشت نهادینه شود.
رئیس اداره منابع طبیعی کوهدشت نیز در گفتگو با خبرنگار مهر ، با بیان اینکه در کوهدشت بیش از 151 هزار هکتار جنگل طبیعی وجود دارد، می گوید: متاسفانه حدود 30 درصد ازجنگل های کوهدشت به با دخالت عوامل طبیعی، اقلیمی و انسانی از بین رفته است.
اله نور محمدی ادامه می دهد: کاشت بذر بلوط در واقع یک حرکت نمادین است در راستای فرهنگ سازی تا امروز این دانه ها که توسط خود مردم کاشته می شود به وسیله خود آن ها مورد حفاظت قرار گیرند.
محمدی اظهار امیدواری می کند سایر نقاط کوهدشت نیز از این حرکت پیروی کنند و به کمک بلوط ها بیایند و از مردم می خواهد در حفظ درخت ها بکوشند چرا که جنگل ها متعلق به خود آن هاست.
اما جدا از حرکت زیبا و شایسته کاشت بلوط و ایجاد فرهنگ سازی در این زمینه، بهتر است آستین مسئولیت را بالا زده تا از تخریب بی رویه مراتع در شمال کوهدشت که روزبه روز شدت بیشتری به خود می گیرد جلوگیری شود چرا که اگر این وضعیت استمرار یابد دیری نخواهد پایید که از باقی مانده ی بلوط ها جز تک درخت ها، بر دشتهای این دیار سایه سبزی باقی نخواهد ماند.
گزارش و عکس: حشمت اله آزادبخت / مهر
