نسخه چاپی
203 بازدید
منطق فازی و دوری جستن از قطبی‌گرایی در روابط اجتماعی، سیاسی/ نگاه اعتدالی؛ نگاه شناور
شهرام شرفی: بنیان‌گذار منطق فازی در کالیفرنیای آمریکا درگذشت. پروفسور لطفی‌زاده در سن 96 سالگی دار فانی را وداع گفت. او منطق فازی را بنیان گذاشت؛ منطقی که دو گانه‌انگار نیست؛ منطقی که دو ارزشی نیست؛ سیاه یا سفید؛ منطق فازی با این طبقه‌بندی مخالف است. این منطق در علم سیاست نگاه خاکستری به مناسبات […]
شهرام شرفی:
بنیان‌گذار منطق فازی در کالیفرنیای آمریکا درگذشت. پروفسور لطفی‌زاده در سن 96 سالگی دار فانی را وداع گفت.
او منطق فازی را بنیان گذاشت؛ منطقی که دو گانه‌انگار نیست؛ منطقی که دو ارزشی نیست؛ سیاه یا سفید؛ منطق فازی با این طبقه‌بندی مخالف است.
این منطق در علم سیاست نگاه خاکستری به مناسبات و ساختارهای سیاسی است؛ نگاه خاکستری نگاهی اعتدالی و ائتلافی است. نگاهی است که در منطق فازی به نگاه شناور موسوم است.
در این نگاه خاکستری است که واژه رقیب به جای واژه خصم پیدا می‌شود.
زیرا افراد و مدیران و مناسبات با نگاهی خاکستری ارزیابی می‌شوند؛ نقاط ضعفی دارند نقاط قوتی هم دارند؛ اینگونه نیست که فقط دوگانه انگاری سیاه یا سفید حاکم شود.
منطق فازی که ایده آنرا زنده‌یاد پروفسور لطفی‌زاده بنیان گذاشت در دهه هشتاد توسط ژاپنی‌ها وارد صنعت شد.
در منطق فازی، بین مجموعه صفر و یک، وضعیت‌های دیگری هم هست؛ «اما» و «اگر» و «شاید» از دیگر وضعیت‌های این منطق است؛
این وضعیت شناور در ارزیابی است. در علم سیاست وقتی ارزیابی از نوع خاکستری شد، خشونت سیاسی هم کاهش می‌یابد زیرا در نگاه خاکستری خود به خود نقاط مشترک گفت‌وگویی پیدا می‌شود.
آن نقطه مشترک محل تفاهم بین‌الاذهانی است. وقتی چنین شد اصل تسامح و تساهل تقویت می‌شود و همزیستی مسالمت‌آمیز، رشد می‌کند.
نگاه دوگانه‌انگار نگاهی «دو قطبی» است؛ سیاه یا سفید؛ با من یا بر من! وضعیت‌های دیگری وجود ندارد؛ زیرا ارزیابی مبتنی بر نگاه شناور به پدیده‌ها و مناسبات انسانی نیست. اما در نگاه خاکستری این‌چنین نیست. منطق فازی رویکردش وجود وضعیت‌های متعدد در بین صفر و یک است و اینگونه نمی‌بیند که فقط صفر یا فقط یک.
