نسخه چاپی
295 بازدید
توریسم و گردش‌گری آری، بهره‌کشی از حیوانات باربر، نه!
حاجیعلی شرفی: دهه‌هاست که در خیلی از کشورها به‌ویژه کشورهایی که از منابع سرشار طبیعی مانند نفت وگاز و… بی‌بهره اند، برای فراهم نمودن دخل و خرج خویش به راه‌کاری درآمدزا به‌نام صنعت توریسم رو آورده‌اند. بخشی از جامعه بشری در این راه موفقیت‌های چشم‌گیری داشته‌اند؛ از جمله ایتالیا، ترکیه، تونس و… موفقیت این‌گونه […]
حاجیعلی شرفی:
دهه‌هاست که در خیلی از کشورها به‌ویژه کشورهایی که از منابع سرشار طبیعی مانند نفت وگاز و… بی‌بهره اند، برای فراهم نمودن دخل و خرج خویش به راه‌کاری درآمدزا به‌نام صنعت توریسم رو آورده‌اند.
بخشی از جامعه بشری در این راه موفقیت‌های چشم‌گیری داشته‌اند؛ از جمله ایتالیا، ترکیه، تونس و… موفقیت این‌گونه کشورها مرهون این موضوع است که در حقیقت، گردش‌گری را به مثابه شاخه‌ای از صنعت که اساسش بر محور علم و داتش است بنیان نهاده و از تکنولوژی روز، حداکثر استفاده را برده‌اند.
زیرساخت‌ها از جمله آموزش و مهارت، وسایل ایاب و ذهاب زمینی، دریایی و هوایی، ساخت و ساماندهی اماکن استراحت و تفریحی، مدیریت کارآمد و… را بهینه کرده تا آرامش و امنیت را از هر لحاظ برای گردش‌گر فراهم کنند.
در کشور ما دهه‌هاست سازمان‌ها و اداراتی متولی امور گردش‌گری و جهان‌گردی و میراث فرهنگی هستند، تلاش‌هایی هم در این راستا کرده‌اند اما باید قبول کرد نتیجه‌ی مطلوبی عایدمان نشده است.
از عوامل عدم توفیق‌مان می‌توان به وجود سرشار نفت و گاز و سایر منابع طبیعی اشاره نمود. وجه غالب تفکر حاکم بر دولت‌های قبل و بعد از انقلاب 57 این بوده است که به دلیل داشتن این منابع کلان و مجانی، تن به آماده‌کردن شرایط لازم برای جذب توریسم و سایر منابع تولیدی و درآمدزا برای حل مشکلات عمومی نداده‌اند.
به هر جهت کشور ما امروز در زمینه‌ی توریسم و گردش‌گری با معضلات فراوانی رو‌به‌روست؛ از جمله بخشی از کار گردش‌گری و توریسم به‌ویژه در عرصه داخلی متکی به استفاده از «حیوانات باربر» به خصوص خران است.
هرگاه عده‌ای از مردم هوای سفری برای خرید یا تفریح می‌کنند مانند رفتن به آذربایجان غربی، کردستان،کرمانشاه ، منطقه زیبای دریاچه گهر شهرستان دورود و… خواه ناخواه از مزایا وکالاهایی بهره می‌برند که برای جابجایی بخشی از آن خدمات ارائه شده که از نقاط مرزی حمل می‌شوند از حیوانات باربر مثل اسب یا قاطر و الاغ استفاده شده است.
هم‌چنین برای حمل بار و یا انسان برای رفتن به دریاچه گهر دورود، از این حیوانات به‌ویژه الاغ استفاده می‌شود. حیواناتی که متأسفانه هیچ‌گونه حق و حقوقی از جانب انسان‌ها برایشان رعایت نمی‌شود و در وضعیتی بسیار اسفناک و شرم‌آور زیست می‌کنند.
کرایه هر کدام از این خرها برای حمل بار از ایستگاهی در نزدیکی شهر دورود تا دریاچه گهر بین 50 تا 100 هزار تومان است البته بستگی به شرایط زمانی دارد، آن هم فقط صرفاً برای کرایه حیوان بدون همراهی صاحبش اخذ می‌شود.
این حیوانات در طی مسیر علاوه بر این که از جل و بند و پالان خوب و آذوقه لازم بر خوردار نیستند تازه برای سریع رسیدن به مقصد، مورد ضرب و شتم و شکنجه هم قرار می‌گیرند.
در پایان باید گفت مدافعان حقوق حیوانات، توریسم و گردش‌گری، مدافعان محیط زیست و مسئولان دولتی به این امر باید بیشتر بیندیشند و بر این اصل بایستی پافشاری نمود که اشتغال و درآمد کافی آری ، توریسم وگردش‌گری و تفریح آری، اما تجاوز و بی‌اهمیتی به کرامت انسانی، حقوق حیوانات و محیط زیست و طبیعت نه!
فعال مدنی
منبع: هفته‌نامه‌ی سیمره/ بیست و ششم مردادماه 95
