نسخه چاپی
1,671 بازدید
حقیقت همیشه تلخ است!
وقتی واقعیت های تلخ،فدای منافعِ عده ایی نماینده نما می شود! شروع داستان آنجا بود که معاون وزیر کشور در بخشنامه ای به استانداران و فرمانداران تاکید کرده بود که «فرمانداران، بخشداران و معاونین فرماندار ضمن تداوم پیشبرد امور شهرستان‌ها در حوزه‌های مختلف عمرانی، اقتصادی، توسعه‌ای و… در روابط با نمایندگان محترم مجلس در مدت […]
وقتی واقعیت های تلخ،فدای منافعِ عده ایی نماینده نما می شود!
شروع داستان آنجا بود که معاون وزیر کشور در بخشنامه ای به استانداران و فرمانداران تاکید کرده بود که «فرمانداران، بخشداران و معاونین فرماندار ضمن تداوم پیشبرد امور شهرستان‌ها در حوزه‌های مختلف عمرانی، اقتصادی، توسعه‌ای و… در روابط با نمایندگان محترم مجلس در مدت باقی مانده تا انتخابات برای پیشگیری از هر گونه سوءبرداشت، نسبت به عدم همراهی و معیت نماینده محترم در حوزه انتخابیه در موضوعات و جلسات شائبه‌دار، حساسیت و دقت لازم را داشته باشند.» موضوع آنقدر جنجالی شد که پای استیضاح وزیر کشور هم به میان آمد.
سرانجام، این بخشنامه باعثِ دستپاچگی نمایندگان شد و سبب گردید؛ دکتر غلامرضا جای خود را به شاهچراغی بدهد!
بخشنامه ایی که به زعم بسیاری از دلسوزان و دغدغه مندان،باید خلیی زودتر از اینها ابلاغ می شد!چرا که متاسفانه بسیاری از نماینده نماها که جز به فکر حفظ و دوام دوره نمایندگی خود نیستند؛بسیاری از طرح ها و پرژه ها را به پای منافع خود ذبح نموده و به سال پایانی موکول می کنند،بسیاری از این نماینده نماها! سال پایانیِ دوره ی نمایندگی را که سالی پر مشغله برای دولت است و باید در تدارک مقدماتِ برگزاری انتخابات باشد،صرف خدمتگزاری به نمایندگانی می شود که تا سه سال پیش کمتر کسی در حوزه ی انتخابیه متوجه بود و نبود آنها می شد!
زیرا بسیاری از این نماینده نماها معتقدند که مردم حافظه ی تاریخی دقیقی ندارند و فراموشکارند! بنابر این بهتر است طرح ها و پروژه ها را تا سالِ پایانی دوره معطل گذاشت و نهایت بهره برداری و تبلیغاتِ سیاسی را برای رای آوری مجدد از افتتاحیه برد!
لذا در اینجا لازم است به هم وطنان عزیز یادآور شوم؛اگر چه با فشارِ مجلس، وزیر کشور مجبور به عقب نشینی و عزل معاون سیاسی خود شد؛می شود با هوشیاری شما هموطنانِ عزیز،از راهیابیِ مجدد این نماینده نماها به صحن مجلس که به تعبیرِ امام راحل باید”در راس امور باشد”جلوگیری کرد.
مصداق های بسیاری در این رابطه وجود دارد که در صورت لزوم، و به وقتِ ضرورت می توان رسانه ایی کرد.
✍یاسین احمدی فرد
