نسخه چاپی
260 بازدید
شیوه‌نامه جدید استخدامی آموزش و پرورش، درست یا غلط؟
اسدی ملک آبادی دانشجوی دکتری علوم تربیتی: در روزهای اخیر خبری در رسانه‌ها منتشر شد درباره ضوابطی که آموزش و پرورش برای استخدام معلمان در نظر گرفته است. نخستین بار معاون دبیرکل شورای عالى آموزش و پرورش در مصاحبه‌ای اعلام کرد که از این به بعد قرار است در استخدام معلمان ضوابطی درباره سلامت […]
اسدی ملک آبادی دانشجوی دکتری علوم تربیتی:
در روزهای اخیر خبری در رسانه‌ها منتشر شد درباره ضوابطی که آموزش و پرورش برای استخدام معلمان در نظر گرفته است. نخستین بار معاون دبیرکل شورای عالى آموزش و پرورش در مصاحبه‌ای اعلام کرد که از این به بعد قرار است در استخدام معلمان ضوابطی درباره سلامت جسمی و روانی و حتی ظاهری آنان در نظر گرفته شود. بر اساس این اخبار، در شیوه‌نامه ابلاغی توسط مرکز برنامه‌ريزى نیروی منابع انسانی و فناوری اطلاعات وزارت آموزش و پرورش، لیستی بلندبالا و بی اساس ( ازجمله داشتن بیشتر از 20 دندان ، عدم ناباروری و نداشتن لهجه و..) از اختلالات و بیماریهای مختلف اعلام شده است که ابتلا به آنها مانع استخدام در آموزش و پرورش خواهد بود .
با اشاره به اینکه کار معلم فقط داشتن یک شغل نیست زیرا او با روح، فکر و ذهن انسان ها در ارتباط است. معلم باید مسایل و مشکلات مالی، خانوادگی، عاطفی و … خود را کاملا کنار گذاشته و با ظاهر و روحیه ای مناسب وارد کلاس درس شود. او نباید اجازه دهد این موارد روی کیفیت کار او در کلاس تاثیر منفی بگذارد.بدیهی است که دارا بودن سلامت جسمی وروحی دراین شغل مقدس دور از انتظار نباشد.حال سوال براین است که تهیه کنندگان این لیست بلند بالا برچه اساسی به تدوین ضوابط سختگیرانه پرداخته اند: پاسخ به چند سوال زیرجای بسی تامل دارد :
– هدف و ملاک این ضوابط برچه پایه و اساسی بوده است؟
– آیا شغل مقدس معلمی بیشتر از یک عشق و مهارت ، چیز دیگری میتواند باشد؟چه بسا معلمانی که فاقد برخی از این ضوابط (عدم سلامتی جسمی کامل ، برخورداری ازلهجه و..) باشند ولی چنان ارتباط عمیقی با دانش آموزان برقرار نموده ،بسی بهتر از معلمان دارای سلامت کامل جسمی وروحی
– آیا با استناد بر تحقیقات جامعی به تاثیر سلامت معلم (از نظر تعداد دندان، داشتن موهای زاید روی صورت ونداشتن هرگونه نقص جسمی و لهجه و..) بر کیفیت پیشرفت تحصیلی ، شغلی و زندگی دانش آموزان رسیده اند ؟
– آیا برنامه ریزانِ این ضوابط، بر طبق نظرسنجی خودِ دانش آموزان به ملاکهای یک معلم موفق ونمونه رسیده اند؟ بعنوان مثال نظر خود ِدانش آموزان را در این زمینه جویا شده اند که اگر یک معلم لهجه داشته باشد ، کلاسهایش گیرایی و کیفیت ناچیزی خواهد داشت؟ چقدر زبان مادری و لهجه دنباله رو آن ، مانع موفقیت دانش آموزان و کسالت کلاس های درسی شده است ؟
چگونه و برچه اساسی تهیه کنند گان ضوابط سلیقه ای خود را در این زمینه جای داده اند؟
– آیا با اجرای این ضوابط بی اساس، فکری به حال دانش آموزان هم کرده اند که باید از فیلتر سلامتی کامل رد شوند؟یعنی حضور یک همکلاسی با نقص عضو که شرایط سلامت کامل درباره ایشان صدق نمی کند در موفقیت وکیفیت محیط یادگیری بقیه دانش آموزان چقدر میتواند تاثیر گذار باشد؟ پس درک تفاوتها و پذیرش آنها چه می شود؟ دانش آموزان کجا می خواهند این تفاوتها را درک کنند؟یا کلاً تربیت وآموزش دانش آموزان را از جامعه واقعی خود دور میدانند؟ آیا به این خطر بزرگ اندیشیذه اند که تکلیف دانش آموزان با علاقه ومستعدی که به این شغل مقدس علاقه مند هستند ولی متاسفانه به دلیل نداشتن بعضی از بندهای سلامت کامل جسمی (داشتن بیشتر از 20 دندان، نداشتن لهجه، ناباروری و…) چه میشود؟ آیا این دانش آموزان حقِ معلم بودن را نخواهند داشت؟
– آیا بهتر نبود بجای اضافه نمودن بندهای سختگیرانه و غیر واقع، فکری به حال موقعیت شغلی معلمان داشته باشند وبا ایجاد وارتقاء انگیزه درآنان (ازبه روزنمودن دانش ومهارت ونگرشهای خوبِ یادگیری تا موقعیت های معیشتی و..) به خیلی ازمشکلات این قشر دلسوز وزحمت کش رسیدگی کنند، مشکلاتی که چه بسا گریبانگیر معلمانی است که زمانی از سلامت جسمی برخودار بوده اند اما با داشتن مسئولیت سنگین درقبال جامعه ودانش آموزان مبتلا به عوارضی به شرح زیر گردیده اند همچون؛ ناهنجاریهای اسکلتی،مشکلات زانو ،روزآرت،واریس و…ناشی از ایستادن‌های خطرناک و نشستن‌های پرخطر، آسیبهای تارهای صوتی وگرفتگی صدا،ومهم تراز آن عوامل تشدید کننده بیماریهای روحی و روانی( استرس های مزمن و..) آیا هیچ خوب اندیشده اند که چگونه سلامتی معلمان را نیز بعد از استخدام شدن تضمین خواهند کرد؟ نکند نیت بر این دارند معلمانی را که حین خدمت به عارضه ای دچار شوند را از شغل محروم کنند؟
بعنوان نکته پایانی جای سوال دارد که در این لیست عریض وطویل جایگاه اخلاق و شان ومنزلت معلم کجاست؟
به باور من، بررسی این فهرست نشان می‌دهد که تهیه‌کنندگان آن بفکر ارتقاء کیفیت آموزش ورعایت حقوق برابرانسانها نبوده اند وبه نوعی از مفهوم بسیار مهم «فرصت شغلی برابر» که از موضوعات مهم در حقوق شهروندی و حقوق بشر است مطلع نبوده‌اند.در واقع، تصویب و ابلاغ این شیوه‌نامه پرمشکل و تبعیض‌آمیز ،گام بزرگ دیگری است در جهت غفلت جامعه ما از بخشی عظیم از جمعیت که مبتلا به یک یا چند مورد از این اختلالات و ناتوانی‌ها و بیماری‌ها هستند، و انگ زنی و به حاشیه راندن گروهی عمده از جمعیت کشور…
________
[1] . http://alef.ir/vdchzknmz23nvwd.tft2.html?504911
[1] . بنا بر تعریف سازمان بهداشت جهانی، تندرستی تنها فقدان بیماری یا نواقص دیگر در بدن نیست بلکه «تندرستی نداشتن هیچ‌گونه مشکل روانی، اجتماعی، اقتصادی و سلامت جسمانی برای هر فرد جامعه است.
