نسخه چاپی
9,288 بازدید
دوباره برای کرمانشاه
بهروز پیری: ای به خوابش رفته در ویرانه ی آوارها قصر شیرین گشته ویران از شبیخون بلا باز هم در عقد مکر آراست خود را این عجوز بار د یگر کشته بیداد جهان فرهاد را بعد شیرین و جفا در عشق فرهاد آسمان دور بود از عدل سلطان بیستون را این عزا مرگ پایان […]
بهروز پیری:
ای به خوابش رفته در ویرانه ی آوارها
قصر شیرین گشته ویران از شبیخون بلا
باز هم در عقد مکر آراست خود را این عجوز
بار د یگر کشته بیداد جهان فرهاد را
بعد شیرین و جفا در عشق فرهاد آسمان
دور بود از عدل سلطان بیستون را این عزا
مرگ پایان کبوتر شد شبی و تازه گشت
در درون سینه ها داغ بم از این ماجرا
آتش خشم زمین در صور لرزه چون دمید
طول و عرض خاک کرمانشا قیامت شد به پا
ناگهان در جان میهن ولوله شورش فکند
غرق در گرداب ماتم دل شد و احساس ما
همچو ابر نوبهاران اشک ریزد های های
گونه ی سرد زمان را چشم تاریخ از جفا
سیر از خون زمین اینبار گشتی ای فلک؟
بس نبودت ننگ بم آخر بگو دیگر چرا
قصه ی این غصه بهروز ار که پایان می نمود
خلوت غم را نبودی سینه ی ما آشنا
