نسخه چاپی
774 بازدید
فراخوان
علی محمد امرایی: در یکی از روزهای خدا به روال روز مرگیها و به قصدگذران لحظاتی از اوقات فراغت، داخل مغازه ای نشسته بودم مهمان غریبه ای داخل شد و با عصبانیت مرا مورد خطاب قرار داد و گفت: این چه وضعیست که در شهر شما حاکم است؟ چرا هیچ چیز سر جای خودش […]
علی محمد امرایی:
در یکی از روزهای خدا به روال روز مرگیها و به قصدگذران لحظاتی از اوقات فراغت، داخل مغازه ای نشسته بودم مهمان غریبه ای داخل شد و با عصبانیت مرا مورد خطاب قرار داد و گفت: این چه وضعیست که در شهر شما حاکم است؟ چرا هیچ چیز سر جای خودش نیست؟چرا این همه زباله در معابر( خیابان و پیاده رو) روی هم انباشته شده اند ؟چرا مغازه دار ها حریم پیاده رو و خیابانها را سد نموده و راه را برعابرین بسته اند ؟ چرا هیچکس قواعد ترافیک را رعایت نمی کند؟ چرا شما مردم این شهر باگُل و درخت و چمن سرِ سازگاری ندارید ؟چرا در ایجاد بی نظمی به سرعتِ باد از همدیگر سبقت میگیرید؟ چرا حق تقدم را رعایت نمی کنید ؟چگونه و با چه استدلالی نام این دهستان را شهر گذاشته اند ؟چرا مردم بجای پیاده رو در خیابانها تردد میکنند ؟ چگونه شماها این وضع نا خوشایند را تحمل می کنید؟مگر شماها از پشت کوه آمده اید؟چرا هیچ کدامتان در مقابل این همه خرابی و ویرانی احساس مسئولیت نمی کنید؟ چرا………………………
در حالی که پاسخی قانع کننده برای او نداشتم مُهرسکوت بر لب نهاده و سرم را پایین انداختم، او هم بدون اینکه منتظر شنیدن پاسخ من بماند در اعتراض به بی خیالی ها بدون خداحافظی محل را ترک کرد و رفت !!! به گمانم از اینکه برای سیاحت به این دیارمسافرت کرده سخت نادم و پشیمان بود. تازه خدا را شکر که از خیلی چیزها مانند قمه کشیها و تیراندازیها وبه رگبار بستن منازل مردم و تخریب مراتع و بریدن درختان جنگلی و…… بی خبر بود و اِلا من بودم وکلی سوال که باید به آنها پاسخ می دادم.
او بیراه نمی گفت، زیرا همچنان که از ظواهر امر پیداست بی نظمی و ناهنجاری به اوج خودش رسیده است.حقیقتا شهر ما نیاز به خانه تکانی و باز سازی فرهنگی دارد وقت آن است که همه آستینمان را بالابزنیم و چاره ای بیندیشیم. مطمئن باشید تا خودمان تغییر نکنیم وتا خودمان فعل خواستن را صرف نکنیم هیچ چیز نه درست می شود و نه تغییر پیدا می کند. همه باید از خود شروع کنیم، نباید تقصیر ها را گردن همدیگر بیندازیم. اگر شهرمان را خانه خود می دانستیم شاید وضع این نبود که هست !!! لازم نیست که برای سامان دادن به اوضاعِ نا بسامانمان کسی بارِ دیگری را بدوش بکشد، بلکه کمترین توقع این است که هر کس در اصلاح رفتار خودش بکوشد. اگر من زباله نریزم و شما زباله نریزید، اگر من درست راه بروم و شما درست راه بروید، اگر من درست رانندگی کنم وشما درست رانندگی کنید، اگر من سد معبر نکنم و شما سد معبر نکنید و اگر……….. دیری نخواهد پاییدکه غبار از چهره نا بهنجار شهرمان زدوده شده و دیارمان رنگ و بوی شهری به خود خواهد گرفت . برای جامه عمل پوشاندن به این امر خطیر، ملتمسانه همگان را به همیاری و همکاری فرا می خوانیم .
دوستان بیایید چند صباحی از سیاست زدگیِ منعت طلبانه فاصله بگیریم و فرهنگ این معجون مغفول مانده را در دستور کار قرار دهیم. تا بحال به اندازه کافی در عرصه های سیاست بازی تاخته ایم، آیا جز خرابی و تنش و ویرانگریِ ارزشهای اجتماعی، چیزی عایدمان شده است؟ آیا جز این است که دراین قمار بی قاعده همه خوبیها رنگ از رخسارشان پریده و درخیلی از موارد نیزکلی ازآنها را به مسلخ برده ایم. چرا هیچ چیزمان به قاعده نیست!؟ چون هرچه هست خرابی و بی نظمی و ناهنجاریست. مرد میدان می خواهد که دل بسوزاند و بی هیچ چشم داشتی برای التیام آلام خود ساخته، آستین همت بالا بزند و به مداوای فرهنگ زخمیِ این دیارسوخته بپردازد. آنچه از بی نظمی در محیط اطرافمان خود نمایی میکند، همه اش محصول عملکرد بد خودمان است.آیا وقت آن نرسیده است که برای برون رفت از این وضعیّت زننده و غیر قابل تحمل چاره ای بیندیشیم؟؟؟
چاره خود ما هستیم فقط کافیست هر یک از ما اراده کنیم که هنجار شکنی ها و بی مسئولیتی ها را کنار گذاشته و برای پذیرش عناصر فرهنگی و هنجارهای اجتماعی، خود را مهیا کنیم و با آغوش باز به استقبال آبادانی برویم. هر که همراه می شود بسم ا… این گوی و این میدان!
کدام شهر؟
[پاسخ]