نسخه چاپی
529 بازدید
ویرانه‌ای که حادثه را انتظار می‌کشد / «گرده مهر» کوهدشت بر مدار محرومیت؛ اینجا زمان متوقف‌شده است
سقف‌های لم‌داده و دیوارهای پوسیده «گرده مهر» در۷۵کیلومتری شمال کوهدشت چشم‌به‌راه مسئولان دوخته‌اند تا کودکان بی‌سرپناه این روستای دورافتاده محروم را به داشتن سرپناهی محکم دل‌خوش کند. خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها: تا دره رؤیایی شیرز ۴۵ کیلومتر راه است و باید ۳۵ کیلومتر جاده شنی و گِلی دیگر را در تکانه‌های شدید ماشین پشت سر […]
سقف‌های لم‌داده و دیوارهای پوسیده «گرده مهر» در۷۵کیلومتری شمال کوهدشت چشم‌به‌راه مسئولان دوخته‌اند تا کودکان بی‌سرپناه این روستای دورافتاده محروم را به داشتن سرپناهی محکم دل‌خوش کند.
خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها:
تا دره رؤیایی شیرز ۴۵ کیلومتر راه است و باید ۳۵ کیلومتر جاده شنی و گِلی دیگر را در تکانه‌های شدید ماشین پشت سر بگذاری تا به محرومیتی واقعی برسی، اینجا روستای «گرده مهر» کوهدشت است.
ویرانه‌ای به نام روستا
ویرانه‌ای که نام روستا به خود گرفته اما تنها خرابه‌ای است که انسان‌هایی در چینه‌های فروریخته‌اش روزگار می‌گذرانند، ساختمان‌هایی از سنگ و گل نظر هر ره‌گذری را به خود زوم می‌کنند و دهان‌های تعجب بازمی‌ماند که چگونه می‌شود زیر این سقف‌های لم‌داده از گذر سالیان سال زندگی کرد؟ تنها نگاه‌دارنده سقف‌های این روستا را تیرک‌های چوبی کهنه‌ای به عهده گرفته‌اند که با کمرهایی خسته و خم‌شده دیگر تاب‌وتوان ازدست‌داده و شکستن تنه خود را زور می‌زنند.
پوسیدگی دیوارها و خمیدگی سقف‌های این روستا چنان وحشت‌آوراست که هیچ شهرنشینی جرات داخل شدن به حریم خالی‌شان را به دل راه نمی‌دهد که هر آن ممکن است مقابل زلزله‌ای نیم ریشتری زانو بزنند تا یک فاجعه انسانی به
بار بنشیند.
اما ساکنان این آبادی ویران دیگر به سنگ و چینه‌های فروریخته خود خو گرفته‌اند و مجبورند شب‌های سرد زمستانی را کنار خانواده، در آغوش این بسترهای حادثه سپری کنند.
اینجا دوره ابتدایی پایان تحصیلات است
شیشه‌های پنجره‌های مسدود خانه‌های «گرده مهر» را گونی‌هایی عهده‌دار شده‌اند که زمانی جای محصولات زراعی بوده و امروز از دیوار خانه‌هایی سر درآورده‌اند تا نگذارند زوزه‌های باد سرکش زمستان، کودکان سرمازده را بیازارد، کودکانی که تن‌پوش زمستانی‌شان توان جلوگیری از سرمای کوچکی را هم ندارند و به خاطر نبود مدرسه راهنمایی، یاد گرفته‌اند دوران ابتدایی را پایان تحصیلات خود بدانند و پس‌ازآن باید چوب چوپانی به دست گرفته و به کوه بزنند، درمیان این کودکان استعدادهای درخشانی به چشم می‌خورد اما نبود کلاس درس مقطع راهنمایی، آینده تحصیلی آنها را تاریک کرده است.
می‌خواهیم بالای یکی از خانه‌ها برویم تا از نمای کلی روستا عکس بگیریم اما هراس پایین رفتن از سقف، مجال این کار را از پاهایمان می‌گیرد، تیرک‌های چوبی بیرون زده از سقف‌ها خود نمایان گر همه‌چیز است و می‌شود وضعیت روستا را از بلندگوی آنها شنید.
وضعیت بهداشت در «گرده مهر» صفر است، اما اهالی «گرده مهر» تنها به داشتن سقف‌هایی محکم راضی‌اند که سرپناه دلگرمی بچه‌هایشان باشد.
زلزله بیاید کسی از ما خبر ندارد
آنچه نمی‌تواند از ذره‌بین این گزارش نادیده بماند، جاده‌ای شنی است که شهر را به این روستا می‌رساند، اما بارش‌های تند زمستانی قسمت‌هایی از آن را با خود می‌برد تا راه دسترسی به آن به‌کلی قطع شود.
یکی از اهالی روستا به خبرنگار مهر می‌گوید: تابستان‌ها از ترس مار و عقرب آسایش نداریم و زمستان‌ها صدای چکه‌های یکریز سقف اجازه خواب خوش را از ما گرفته است.
یکی دیگر از اهالی «گرده مهر» می‌گوید: تمام ترسمان از این است که اگر زلزله بیاید چه کسی می‌خواهد از این منطقه دورافتاده و بی عبور اطلاع یابد؟
حیدری معتقداست تا نیروهای امدادی اطلاع یابند تمام اهالی زیر آوار جان داده‌اند و نگاهی چرخان بر پیکره روستا این ادعا را تصدیق می‌کند.
سقف‌های ریخته «گرده مهر»
وی ادامه می‌دهد: دوست داریم خانه‌های قدیمی را تخریب کنیم و سرپناه نو بسازیم اما این کار از عهده توان مالی ما خارج است.
حیدری مدعی است قبلاً به تعداد کمی از اهالی روستا تسهیلات زنجیره‌ای پرداخت‌شده و ما هم به بنیاد مسکن کوهدشت رفته و ثبت‌نام کردیم اما حالا می‌گویند وام زنجیره‌ای تمام‌شده و باید برای دریافت وام، ضامن معلم معرفی کنیم.
وی می‌گوید: در تمام روستا و روستاهای اطراف یک معلم وجود ندارد و ما مانده‌ایم معلم از کجا گیر بیاوریم؟
به‌هرروی سقف‌های ریخته «گرده مهر» در ۷۵ کیلومتری کوهدشت چشم‌به‌راه تسهیلاتی است تا سرپناه کودکان بی‌سرپناهش شود، تسهیلاتی که بدون شک می‌تواند از وقوع فاجعه‌ای انسانی پیشگیری کند.
گزارش: حشمت‌اله آزادبخت
بعدازگذشتن نزدیک به 40 سال ازانقلاب اسلامی وجودچنین مخروبه هایی درکشور شرم آوراست
[پاسخ]